ค้นหาบล็อกนี้

วันศุกร์ที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2554

หน้าที่ของโจทก์ในคดีฟ้องเท็จ

ในคดีฟ้องเท็จหรือเบิกความเท็จสิ่งสำคัญที่สุดที่โจทก์ต้องนำสืบให้ปราศจากความสงสัยคือ จำเลยรู้อยู่แล้วว่าเป็นเท็จ ความละเอียดปรากฎตามคำพิพากษาฎีกา ดังนี้...

 
คดีแดงที่  507/2479
นายอิริง,นายจ๋าย จ.
นายทั่วเท่า จ.ล.


อาญา ม.156,158
วิธีพิจารณาอาญา
พะยาน
หน้าที่นำสืบ

ในคดีเรื่องฟ้องเท็จ และเบิกความเท็จ เป็นหน้าที่ของโจทก์จะต้องนำสืบให้ปราศจากความสงสัยว่า จำเลยรู้อยู่แล้วว่าเป็นเท็จ แล้วนำมาฟ้องโจทก์ในคดีเรื่องก่อนและเบิกความประกอบคดี เพียงแต่คดีเรื่องก่อนจำเลยสืบไม่สมตามฟ้องศาลจึงพิพากษายกฟ้องจำเลยเสียเช่นนี้ยังลงโทษจำเลยมิได้

…………………..……………………………………………………………..

คดีได้ความว่า เดิมจำเลยในคดีนี้ได้เป็นโจทก์ยื่นฟ้องโจทก์เป็นจำเลยหาว่ายักยอกเงินของจำเลยไป ๑๐ บาท และต่อมาจำเลยได้เข้าเป็นพะยานในคดีนั้นเบิกความยืนยันฟ้องของตน ศาลได้ตัดสินว่าฟ้องของจำเลยเคลือบคลุม จึงให้ตัดสินยกฟ้องของจำเลยเสีย โจทก์ในคดีนี้จึงหวนกลับมาฟ้องจำเลยหาว่าฟ้องเท็จและเบิกความเท็จขอให้ลงโทษ
ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่าเพียงแต่ในคดีก่อนจำเลยในคดีนี้เป็นโจทก์สืบไม่สมตามฟ้องจะถือเป็นความผิดฐานเบิกความเท็จหรือฟ้องเท็จเสมอมิได้ โจทก์จะต้องนำสืบให้ปราศจายสงสัยว่า จำเลยรู้อยู่แล้วว่าเป็นเท็จแล้วนำมาฟ้องโจทก์ ในคดีก่อนนั้นและเบิกความเป็นพะยานประกอบคดี จึงพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์


(นิติศาสตร์.อมาตย.เทฟโนต์ )

ศาลชั้นต้น - นายเชื้อ
ศาลอุทธรณ์ -

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น